26 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Własności Intelektualnej, czyli święto wszelkiej twórczej działalności człowieka.

Korzystamy z niej wszyscy, słuchając muzyki, oglądając filmy, korzystając z patentów czy know-how wypracowanych przez artystów, firmy, społeczeństwa… Cytując, udostępniając, wypożyczając czyjąś pracę – fotografię, książkę, memy, posty, fragmenty filmów – nie tylko dzielimy się tym, co uważamy za ważne, ale korzystając w uczciwy sposób, np. wymieniając autora z imienia i nazwiska czy też płacąc, doceniamy działalność drugiego człowieka oraz wspieramy jego przyszłe dokonania.

Kwestia zgodnego z prawem korzystania z zasobów kultury, do których dostęp w cyfrowym świecie, zdaje się nie mieć coraz mniej faktycznych ograniczeń, była i z pewnością będzie wielokrotnie podejmowana na naszych łamach. Mimo, iż staramy się przybliżać i wyjaśniać pojawiające się wątpliwości naszych czytelników dotyczące korzystania z cudzej twórczości w tej sferze, temat wydaje się niezmiennie pozostawać niewyczerpanym i rodzącym liczne pytania.

Kilkanaście lat temu kopiowanie książek wiązało się ze spędzeniem kilku godzin w punkcie ksero, co wiązało się z oczywistymi niedogodnościami logistycznymi. Dziś, w dobie e-booków i elektronicznego dostępu do zasobów kultury, aby „spiracić” dany tytuł wystarczy jedno kliknięcie. Na napisanie książki pisarz często poświęca lata. Ta dysproporcja poraża.

Poznajcie problem nielegalnego kopiowania literatury w obliczu Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich, który obchodzimy 23 kwietnia.